ഇതാ കുറച്ചുപേർ അംഗീകരിക്കുകയും മറ്റുചിലർ മുഖം തിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഫൊട്ടോഗ്രഫി ദിനം വീണ്ടുമെത്തിയിരിക്കുന്നു. ദിനം ആചരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഇല്ലെങ്കിലും എല്ലാ ഫൊട്ടോഗ്രഫർമാർക്കും ആശംസകൾ. കൊതുകിനുവരെ ഒരു ദിനമുള്ളപ്പോൾ ഫൊട്ടോഗ്രഫർമാർക്കൊരു ദിനം എന്നത് മാറ്റിനിറുത്തേണ്ട കാര്യമല്ലതാനും.
വാളെടുത്തവരൊക്കെ വെളിച്ചപ്പാടാകുന്ന ഇക്കാലത്ത് മൊബൈൽ ഫോണിൽ ചിത്രമെടുക്കുന്നവരും ഫൊട്ടൊഗ്രഫർമാരുടെ പട്ടികയിൽ വരും. എന്നാൽ പാട്ടുപാടുന്ന എല്ലാവരും യേശുദാസായി മാറാറില്ല എന്നതും ഇതിനോടനുബന്ധിച്ച് ഓർമ്മിക്കാവുന്നതാണ്. കുറച്ചുമാസങ്ങൾക്ക് മുൻപാണ് കൊച്ചി മരടിലെ വെടിക്കെട്ടെടുക്കാൻ രാത്രി നേരത്ത് ക്യാമറക്കൊപ്പം ട്രൈപ്പോഡും റിമോട്ടുമൊക്കെയായി ഞാൻ പോയത്. ഈ വെടിക്കെ‌ട്ട് ഒരു ഫ്ലാറ്റിനുമുകളിൽ നിന്നാണ് പകർത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നത്. അടുത്തുതന്നെ വിലകൂടിയൊരു മൊബൈൽ ഫോണിൽ ഫ്ലാറ്റിലെ താമസക്കാരിലൊരാളും ഇതു പകർത്തുന്നുണ്ട്. അദ്ദേഹം കുറച്ച് ചിത്രങ്ങൾ പകർത്തുകയും വിഡിയോ എടുക്കുകയുമൊക്കെ ചെയ്തശേഷം അടുത്തെത്തി എന്തിനാണ് റിമോട്ട് ഉപയോഗിച്ച് ഞാൻ ക്യാമറ ഓപ്പറേറ്റ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് സംശയം ചോദിച്ചു. ക്യാമറ അൽപം പോലും കുലുങ്ങാതിരിക്കാനെന്ന് മറുപടിയും നൽകി. പിറ്റേന്ന് പത്രത്തിൽ പടം അച്ചടിച്ചുവന്നശേഷം അദ്ദേഹം എന്നെ വിളിച്ച് വീണ്ടുമൊരു സംശയം ചോദിച്ചു. ഞാൻ മൊബൈൽ ഫോണിലെടുത്ത ചിത്രത്തിൽ വെടിക്കെട്ടിന്റെ ഏതാനും വരകളും നിറങ്ങളും മാത്രമേയുള്ളു, പക്ഷേ നിങ്ങളുടെ ചിത്രത്തിൽ ഒന്നിനുമേലെ ഒന്നായി വിരിയുന്ന വർണ വിസ്മയമുണ്ട്.. ഇത് എങ്ങനെ പകർത്തി?
ഈ ചോദ്യമാണ് ഫൊട്ടൊഗ്രഫി കൂടുതൽ ജനകീയമാകുന്നു എന്നതിന്റെ തെളിവ്. ഓരോരുത്തരും ചിത്രം എടുക്കാൻ തുടങ്ങിയ ശേഷമാണ് ഇതിനെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ ചർച്ചകളും പഠനങ്ങളും നടക്കുന്നതെന്നത് ഓരോ പ്രഫഷനൽ ഫൊട്ടോഗ്രഫർക്കും അഭിമാനിക്കാവുന്ന കാര്യമാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഓഗസ്റ്റ് 19 ഫൊട്ടോഗ്രഫി ദിനമായി ആരെങ്കിലും ഉയർത്തിക്കൊണ്ടുവരുന്നുണ്ടെങ്കി
സമൂഹമാധ്യമങ്ങളുടെ വളർച്ചയോടെയാണ് ഓരോ ഫോട്ടോയുടെയും തലനാരിഴ കീറി പരിശോധിച്ചുള്ള വിമർശനങ്ങളും കയ്യടികളും ഫൊട്ടോഗ്രഫറെ തേ‌ടിയെത്തിയിരിക്കുന്നതെന്ന് പറയാതെ വയ്യ. എടുത്ത ചിത്രം ഏതെങ്കിലും പ്രദർശനത്തിനു വയ്ക്കുമ്പോഴോ, എവിടെയെങ്കിലും അച്ചടിച്ചുവരുമ്പോഴോ മാത്രമാണ് മുൻപ് ഈ കയ്യടിയും വിമർശനവും കിട്ടിയിരുന്നത്. പക്ഷേ ഇന്ന് സ്ഥിതിയാകെ മാറി. ലൈക്കുകൾക്കായി മാത്രം ചിത്രം എടുത്തിടുന്നവരും കുറവല്ല. ഉദ്ദേശിച്ച ലൈക്ക് കിട്ടാതെ അസ്വസ്ഥരാകുന്നവരുടെ എണ്ണവും വർദ്ധിക്കുന്നു. അവസാനം സ്വന്തം പടമെങ്കിലും പോസ്റ്റുചെയ്ത് ഇതിനെങ്കിലും ലൈക്കടിക്കൂ കൂട്ടുകാരേ എന്ന് കെഞ്ചുന്നവരുടെ എണ്ണവും വർദ്ധിക്കുന്നു. വിമർശിച്ചവരെ ശത്രുക്കളുടെ പട്ടികയിൽപെടുത്തി അൺഫ്രണ്ട് ചെയ്യുകയോ ബ്ലോക്ക് ചെയ്യുകയോ ചെയ്യുന്ന പരിപാടികളും സമൂഹമാധ്യമങ്ങളിൽ ശക്തിപ്പെട്ടുവരുന്നു. ലൈക്കുകളല്ല ഒരു ഫോട്ടോയുടെ നിലവാരം അളക്കുന്ന യന്ത്രം എന്ന് സമൂഹമാധ്യമങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഫൊട്ടോഗ്രഫർമാർ മനസിലാക്കുന്നത് വളരെ ഗുണകരമാണ്.
ഞാനൊരു ന്യൂസ് ഫൊട്ടോഗ്രഫറായതുകൊണ്ടുതന്നെ അതുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തിയുള്ള ഒരു സംഭവം കൂടി പറയട്ടെ. അടുത്തിടെയാണ് ക്രിക്കറ്റുതാരം ശ്രീശാന്ത് കേസിൽ നിന്നും വിമുക്തനായി നാട്ടിലെത്തിയത്. വീട്ടിലെത്തി കുഞ്ഞിനും കുടുംബത്തിനുമൊപ്പം ഈ ആഹ്ലാദം പങ്കിടുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രം നിരന്നുനിൽക്കുന്ന വാർത്താചിത്ര ഛായാഗ്രഹകന്മാരെല്ലാം ഒരേ മുറിക്കുള്ളിൽ നിന്നാണ് പകർത്തിയത്. എല്ലാവരുടെയും ക്യാമറയിൽ ഏകദേശം ഒരേ പോലുള്ള ചിത്രങ്ങൾ കിട്ടുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ പിന്നീടുള്ള കടമ്പയായിരുന്നു അതിലേറെ കഠിനം. നിരവധി ചിത്രങ്ങൾ ക്യാമറയിൽ ഉള്ളതിനാൽ ശ്രീശാന്തും കുട്ടിയും മാത്രം മതിയോ? അതോ കുട്ടിയും ഭാര്യയും വേണോ? ഇതിനുമപ്പുറം അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ഉൾപ്പെടുത്തണോ എന്നിങ്ങനെയെല്ലാം ചിന്തകൾ അവരിലൂടെ കടന്നുപോയിരിക്കാം. ഇതിനുപുറമെയാണ് ശ്രീശാന്തിന്റെ സുഹൃത്തുക്കളടങ്ങിയ സംഘത്തിനൊപ്പം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആഘോഷവും കൂടി എത്തിയത്. താൻ നേരിട്ടുകണ്ട ദൃശ്യത്തിൽനിന്ന് പൊതുജനത്തിനുമുൻപിൽ ഏതിനെ പ്രദർശിപ്പിക്കണം എന്നുള്ള ഒരു ഫൊട്ടോഗ്രഫറുടെ തീരുമാനമാണ് അതിൽ പ്രധാനം. ആ തീരുമാനം പലർക്കും തെറ്റിപ്പോകുകയും ചിലർ നല്ല തീരുമാനം എടുക്കുകയും ചെയ്തു. നല്ല തീരുമാനം എന്നത് പിറ്റേന്ന് വായനക്കാരിൽ നിന്നും സ്ഥാപനത്തിൽ നിന്നും സഹപ്രവർത്തകരിൽ നിന്നും കിട്ടുന്ന പ്രതികരണത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കും. അതിനെ മുൻകൂട്ടി കാണാനുള്ള കഴിവാണ് ഓരോ ന്യൂസ് ഫൊട്ടോഗ്രഫർക്കും ഉണ്ടാകേണ്ടത്, അല്ലെങ്കിൽ പരിശീലനത്തിലൂടെയുംസൂക്ഷ്മനിരീക്ഷണത്തിലൂടെയും സമൂഹത്തിന്റെ മനസറിയാനുള്ള ഈ കഴിവ് നേടിയെടുക്കുകയും വേണം. നിമിഷനേരം കൊണ്ടെടുക്കേണ്ടിവരുന്ന തീരുമാനത്തെക്കുറിച്ചോർത്ത് പിന്നീട് ദുഖിച്ചിട്ടുകാര്യമില്ലതാനും.
ചിത്രത്തിന് കടപ്പാട് പ്രകാശ് എളമക്കര മെട്രൊ വാര്‍ത്ത
വാളെടുത്തവരൊക്കെ വെളിച്ചപ്പാടാകുന്ന ഇക്കാലത്ത് മൊബൈൽ ഫോണിൽ ചിത്രമെടുക്കുന്നവരും ഫൊട്ടൊഗ്രഫർമാരുടെ പട്ടികയിൽ വരും. എന്നാൽ പാട്ടുപാടുന്ന എല്ലാവരും യേശുദാസായി മാറാറില്ല എന്നതും ഇതിനോടനുബന്ധിച്ച് ഓർമ്മിക്കാവുന്നതാണ്. കുറച്ചുമാസങ്ങൾക്ക് മുൻപാണ് കൊച്ചി മരടിലെ വെടിക്കെട്ടെടുക്കാൻ രാത്രി നേരത്ത് ക്യാമറക്കൊപ്പം ട്രൈപ്പോഡും റിമോട്ടുമൊക്കെയായി ഞാൻ പോയത്. ഈ വെടിക്കെ‌ട്ട് ഒരു ഫ്ലാറ്റിനുമുകളിൽ നിന്നാണ് പകർത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നത്. അടുത്തുതന്നെ വിലകൂടിയൊരു മൊബൈൽ ഫോണിൽ ഫ്ലാറ്റിലെ താമസക്കാരിലൊരാളും ഇതു പകർത്തുന്നുണ്ട്. അദ്ദേഹം കുറച്ച് ചിത്രങ്ങൾ പകർത്തുകയും വിഡിയോ എടുക്കുകയുമൊക്കെ ചെയ്തശേഷം അടുത്തെത്തി എന്തിനാണ് റിമോട്ട് ഉപയോഗിച്ച് ഞാൻ ക്യാമറ ഓപ്പറേറ്റ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് സംശയം ചോദിച്ചു. ക്യാമറ അൽപം പോലും കുലുങ്ങാതിരിക്കാനെന്ന് മറുപടിയും നൽകി. പിറ്റേന്ന് പത്രത്തിൽ പടം അച്ചടിച്ചുവന്നശേഷം അദ്ദേഹം എന്നെ വിളിച്ച് വീണ്ടുമൊരു സംശയം ചോദിച്ചു. ഞാൻ മൊബൈൽ ഫോണിലെടുത്ത ചിത്രത്തിൽ വെടിക്കെട്ടിന്റെ ഏതാനും വരകളും നിറങ്ങളും മാത്രമേയുള്ളു, പക്ഷേ നിങ്ങളുടെ ചിത്രത്തിൽ ഒന്നിനുമേലെ ഒന്നായി വിരിയുന്ന വർണ വിസ്മയമുണ്ട്.. ഇത് എങ്ങനെ പകർത്തി?
ഈ ചോദ്യമാണ് ഫൊട്ടൊഗ്രഫി കൂടുതൽ ജനകീയമാകുന്നു എന്നതിന്റെ തെളിവ്. ഓരോരുത്തരും ചിത്രം എടുക്കാൻ തുടങ്ങിയ ശേഷമാണ് ഇതിനെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ ചർച്ചകളും പഠനങ്ങളും നടക്കുന്നതെന്നത് ഓരോ പ്രഫഷനൽ ഫൊട്ടോഗ്രഫർക്കും അഭിമാനിക്കാവുന്ന കാര്യമാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഓഗസ്റ്റ് 19 ഫൊട്ടോഗ്രഫി ദിനമായി ആരെങ്കിലും ഉയർത്തിക്കൊണ്ടുവരുന്നുണ്ടെങ്കി
സമൂഹമാധ്യമങ്ങളുടെ വളർച്ചയോടെയാണ് ഓരോ ഫോട്ടോയുടെയും തലനാരിഴ കീറി പരിശോധിച്ചുള്ള വിമർശനങ്ങളും കയ്യടികളും ഫൊട്ടോഗ്രഫറെ തേ‌ടിയെത്തിയിരിക്കുന്നതെന്ന് പറയാതെ വയ്യ. എടുത്ത ചിത്രം ഏതെങ്കിലും പ്രദർശനത്തിനു വയ്ക്കുമ്പോഴോ, എവിടെയെങ്കിലും അച്ചടിച്ചുവരുമ്പോഴോ മാത്രമാണ് മുൻപ് ഈ കയ്യടിയും വിമർശനവും കിട്ടിയിരുന്നത്. പക്ഷേ ഇന്ന് സ്ഥിതിയാകെ മാറി. ലൈക്കുകൾക്കായി മാത്രം ചിത്രം എടുത്തിടുന്നവരും കുറവല്ല. ഉദ്ദേശിച്ച ലൈക്ക് കിട്ടാതെ അസ്വസ്ഥരാകുന്നവരുടെ എണ്ണവും വർദ്ധിക്കുന്നു. അവസാനം സ്വന്തം പടമെങ്കിലും പോസ്റ്റുചെയ്ത് ഇതിനെങ്കിലും ലൈക്കടിക്കൂ കൂട്ടുകാരേ എന്ന് കെഞ്ചുന്നവരുടെ എണ്ണവും വർദ്ധിക്കുന്നു. വിമർശിച്ചവരെ ശത്രുക്കളുടെ പട്ടികയിൽപെടുത്തി അൺഫ്രണ്ട് ചെയ്യുകയോ ബ്ലോക്ക് ചെയ്യുകയോ ചെയ്യുന്ന പരിപാടികളും സമൂഹമാധ്യമങ്ങളിൽ ശക്തിപ്പെട്ടുവരുന്നു. ലൈക്കുകളല്ല ഒരു ഫോട്ടോയുടെ നിലവാരം അളക്കുന്ന യന്ത്രം എന്ന് സമൂഹമാധ്യമങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഫൊട്ടോഗ്രഫർമാർ മനസിലാക്കുന്നത് വളരെ ഗുണകരമാണ്.
ഞാനൊരു ന്യൂസ് ഫൊട്ടോഗ്രഫറായതുകൊണ്ടുതന്നെ അതുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തിയുള്ള ഒരു സംഭവം കൂടി പറയട്ടെ. അടുത്തിടെയാണ് ക്രിക്കറ്റുതാരം ശ്രീശാന്ത് കേസിൽ നിന്നും വിമുക്തനായി നാട്ടിലെത്തിയത്. വീട്ടിലെത്തി കുഞ്ഞിനും കുടുംബത്തിനുമൊപ്പം ഈ ആഹ്ലാദം പങ്കിടുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രം നിരന്നുനിൽക്കുന്ന വാർത്താചിത്ര ഛായാഗ്രഹകന്മാരെല്ലാം ഒരേ മുറിക്കുള്ളിൽ നിന്നാണ് പകർത്തിയത്. എല്ലാവരുടെയും ക്യാമറയിൽ ഏകദേശം ഒരേ പോലുള്ള ചിത്രങ്ങൾ കിട്ടുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ പിന്നീടുള്ള കടമ്പയായിരുന്നു അതിലേറെ കഠിനം. നിരവധി ചിത്രങ്ങൾ ക്യാമറയിൽ ഉള്ളതിനാൽ ശ്രീശാന്തും കുട്ടിയും മാത്രം മതിയോ? അതോ കുട്ടിയും ഭാര്യയും വേണോ? ഇതിനുമപ്പുറം അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ഉൾപ്പെടുത്തണോ എന്നിങ്ങനെയെല്ലാം ചിന്തകൾ അവരിലൂടെ കടന്നുപോയിരിക്കാം. ഇതിനുപുറമെയാണ് ശ്രീശാന്തിന്റെ സുഹൃത്തുക്കളടങ്ങിയ സംഘത്തിനൊപ്പം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആഘോഷവും കൂടി എത്തിയത്. താൻ നേരിട്ടുകണ്ട ദൃശ്യത്തിൽനിന്ന് പൊതുജനത്തിനുമുൻപിൽ ഏതിനെ പ്രദർശിപ്പിക്കണം എന്നുള്ള ഒരു ഫൊട്ടോഗ്രഫറുടെ തീരുമാനമാണ് അതിൽ പ്രധാനം. ആ തീരുമാനം പലർക്കും തെറ്റിപ്പോകുകയും ചിലർ നല്ല തീരുമാനം എടുക്കുകയും ചെയ്തു. നല്ല തീരുമാനം എന്നത് പിറ്റേന്ന് വായനക്കാരിൽ നിന്നും സ്ഥാപനത്തിൽ നിന്നും സഹപ്രവർത്തകരിൽ നിന്നും കിട്ടുന്ന പ്രതികരണത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കും. അതിനെ മുൻകൂട്ടി കാണാനുള്ള കഴിവാണ് ഓരോ ന്യൂസ് ഫൊട്ടോഗ്രഫർക്കും ഉണ്ടാകേണ്ടത്, അല്ലെങ്കിൽ പരിശീലനത്തിലൂടെയുംസൂക്ഷ്മനിരീക്ഷണത്തിലൂടെയും സമൂഹത്തിന്റെ മനസറിയാനുള്ള ഈ കഴിവ് നേടിയെടുക്കുകയും വേണം. നിമിഷനേരം കൊണ്ടെടുക്കേണ്ടിവരുന്ന തീരുമാനത്തെക്കുറിച്ചോർത്ത് പിന്നീട് ദുഖിച്ചിട്ടുകാര്യമില്ലതാനും.
ചിത്രത്തിന് കടപ്പാട് ടോണി ഡൊമിനിക് മനോരമ
ചിത്രത്തിന് കടപ്പാട് സിദ്ദിഖുല്‍ അക്ബര്‍ മാതൃഭൂമി
ചിത്രത്തിന് കടപ്പാട് പ്രകാശ് എളമക്കര മെട്രൊ വാര്‍ത്ത
എന്തുതന്നെ ആയാലും സമൂഹത്തിലെ ഓരോ ചലനവും ചരിത്രത്തിന്റെ താളിലേക്ക് മായാതെ ചേർക്കുന്ന ഓരോ ക്യാമറക്ക് പിന്നിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നവർക്കും വിരലമർത്തുന്നവർക്കും ‘ബിഗ് സല്യൂട്ട്’.
ജോസ്കുട്ടി പനയ്ക്കൽ
19.08.2015
